Tangents

सकाळ ७:०० बाबा: ऊठ आता, मोठी झालीस... घरातल्या स्त्रीने इतकावेळ झोपणं चांगलं नाही, सासरी लोकं काय म्हणतील? सकाळ ९:०० आई, बाबा: आता तुझ्यावर आमचा हक्क राहिला नाही, मोठी झाल्येस, स्वतःचे निर्णय घेतेस... आम्ही कोण सांगणार तुला काही... दुपार १२:३० आई: आता हळु हळु सगळी कामं शिकायलाच हवीत... स्वयपाक चांगला करता आला पहिजे... दुपार ३:३० बाबा: स्वतःच्या जबाबदा-यांची जाणीव नको का? एवढं मास्टर्स करुन फायदा काय? संध्याकाळ ५:०० मी: चल बाय, टुडल्स... तो: ये टुडल्स क्या है? मी: किसी french word से आया है! Disney channel का word है! :) तो: dear, after certain age you should stop using Disney channel का words... संध्याकाळ ७:३० कोणीतरी काकू: कित्ती मोठी झालीस गं... रात्र १०:३० मी बेडवर झोपले आणि बहीण आरश्यासमोर उभी... मी१: आजकाल आपण रात्री झोपताना आरश्यात बघत नाही... मी२: हं... आपण मोठे झालोय़...

माझे स्वत:चे १-२ वर्षांपुर्वीचे ४-५ डझन फोटो... केतनचं हे पोस्ट... शकिरा आणि बियोन्सेचा Beautiful Liar चा video... कॉलेजमध्ये डिपार्टमेंटसमोर बास्केटबॉल खेळणा-या मुली... कपाटातले आता न घालता येणारे ३-४ आवडते कुर्ते... आशाए, eye of the tiger, all I want... सारखी गाणी असणारी गेल्या काही महिन्यांत अजिबात न वाजलेली ipod वरची playlist... Enough Motivation मिळालं आहे आता... बस्स.. ह्यावेळी ते टिकवायलाच हवं... जुन्या मला आता परत आणायलाच हवं!!

"AC लावतोय... काच बंद करशील?" "AC लावायलाच हवा का?" मी त्याला त्रासिक नजरेने विचारलं. त्याने काही न बोलता गाडी सुरु केली. त्याने त्याची कुठलीशी कर्नाटकी क्लासिकलची CD लावली. मला ती गाडीत ऐकायला आवडत नाही माहित असुन! त्याला AC लागतो, माहित असुन मी कुठे खिडकी लावली? सिग्नलला गाडी थांबली, गेली ५ मिनीटं आम्ही एकमेकांशी बोल्लोच नव्हतो... एकदम अनोळखी असल्यासारखं... आमच्याच बाजुला एका शाळेची व्हॅन येउन उभी राहिली. dull green रंगाचा uniform, साधारण ८वी-९वी मधली मुलं होती. माझ्या बाजुच्या खिडकीतला मुलगा झोपाळलेला होता, अचानक माझ्याकडे बघितलं त्याने... खरं तर अशी अचनक नजरानजर झाली की माणुस दुसरीकडे बघायला लागतो. पण आम्ही दोघांनीही असं केलं नाही. एकमेकांकडे बघुन आम्ही फक्त हसलो. असचं... सिग्नल सुटला... माझं लक्ष अजुनही त्या व्हॅनकडेच होतं. "तुला कुठे सोडु?" ह्याने विचारलं "हो" मी उत्तर दिलं... त्याने पुन्हा एकदा माझ्याकडे रागाने पहिलं... काहीतरी चुकलं उत्तर देताना हे मला खुप उशिरा कळलं! पुढच्या सिग्नलला सुद्धा ती व्हॅन होतीच... पण आता ह्याच्या बाजुला, त्याम...

देव?.... ठीक आहे .... असेलही खराखुरा! rather मला हवा तेव्हा तो खरा आहे... नाहीतर नाही! आणि देवळातल्या मुर्तीत? गर्दीतुन जाऊन ५ सेकंद दिसणारा देव आहे? मुळ्ळीच नाही... I agree की त्या वातावरणात काहीतरी असतं... पण तो देव असतो का? माहित नाही!! ..... हे मी स्वतःशी बोलत होते बसमध्ये. पुण्याला येताना कोल्हापुरला बस बदलायची होती. कोल्हापुरला उतरणार आहोतच तर देवीच दर्शन घेऊया असा एक विचार डोक्यात आला... आणि तो विचार बदलण्यासाठी मी स्वतःशी वाद घालत होते Direct बिचा-या देवाच्या अस्तित्वावरच! ..... कोल्हापुर stand ला उतरले, तिथे "पुणे पुणे" ओरडत private busवाले उभेच होते. एकाशी थोडं bargaining केलं, तो बस दाखवायला घेउन जायला लागला... त्याच्यामागे जात असताना मधे रिक्षा stand होता... मी अचानक एका रिक्षापाशी वळले... "देवीच्या देवळात जायचय" रिक्षावाल्याने पाहिलं "२५ रुपये होतील" मी बावळटासारखं काहीही न म्हणता "बरं, चला लवकर" म्हणुन रिक्षात बसले. मलाच एकदम काहीतरी वाटायला लागलं... असं काय केलं मी? २५ रुपये काय? परत मला कोल्हापुरातले रस्ते वगैरे पण माहित नाहीत, पण...